- Jak myślisz, dlaczego tak się stało?
To działa na starsze dzieci. Pomaga im zrozumieć przyczynę danej sytuacji.
Uhm, rozumiem. Jesteś zły. Jak bardzo?
- Samo zrozumienie potrafi zdziałać cuda. Jeśli dziecko nie może nazwać emocji, zróbmy to za nie.
Mogę poczekać aż się uspokoisz.
- Znaczni lepsze od: „Masz się natychmiast uspokoić!”. NIKT nie potrafi uspokoić się na życzenie, ale możemy ułatwić wyjście dziecka ze stanu wzburzenia.
[ad=1]
Zróbmy listę przyjemnych rzeczy. Może coś z niej jesteśmy w stanie zrobić już teraz.
- To sprawia, że dziecko koncentruje się na tym, co dobre.
Chodź, porozmawiajmy o tym.
- Dajesz sygnał, że chcesz dziecka wysłuchać. Czasem warto poświęcić parę minut na taką czynność, niż karcenie i psychiczne przepychanki.
Jak mogę ci teraz pomóc?
- Czasem twoja pociecha sama potrafi wypracować rozwiązanie albo możecie zrobić to wspólnie.
[ad=2]