Osobista przestrzeń - ma ją każdy z nas. Ciaśniejsza, luźniejsza, ale jest. Chronimy ją i czujemy się źle, gdy zostanie przekroczona przez osoby naszym zdaniem do tego nieuprawnione, ale dzięki temu w naszej głowie funkcjonuje swoisty system alarmowy. Dlatego tak ważne jest, by poszanowania i koncepcji osobistej przestrzeni uczyć swoich dzieci.

Nie każda z Waszych pociech spotka się z tym diagramem w szkole czy przedszkolu, ale warto samemu o to zadbać. Wystarczy pokazać swojemu dziecku prosty do zapamiętania schemat i poświęcić całej sprawie 5 minut. W niektórych krajach diagram prezentowany jest m.in. podczas lekcji edukacji seksualnej (która wcale nie namawia do seksu, a - wbrew obiegowej, niesłusznej opinii - uczy szacunku do ciała oraz przekazuje wiedzę, która może pomóc dziewczętom uchronić się np. przed gwałtem).

Rysunek przeznaczony jest dla dzieci od 5. roku życia wzwyż. Zaczynamy od środka.

Czytaj więcej: To przerażające wideo pokazuje, jak łatwo jest porwać nawet dobrze pilnowane dziecko

TY

Twoje ciało jest tylko Twoją własnością i nikt nie ma prawa Cię dotykać, jeśli sobie tego nie życzysz. Nawet mamie można odmówić całusa, jeśli nie masz na to ochoty. Pamiętaj, że nie możesz i nie powinieneś być dotykany bez Twojej gody! I absolutnie nikt NIE MA PRAWA CIĘ KRZYWDZIĆ.

Rodzina


Szacunek, zaufanie, miłość. Rodzice mogą Cię przytulać, ucałować, jeśli i Ty masz na to ochotę. Pamiętaj jednak, że są obszary Twojego ciała, które należą tylko do Ciebie i nawet rodzic nie powinien dotykać Cię w sposób, który Cię krzywdzi czy wprawia w zakłopotanie.

Przyjaciele

Go grupa „luźnych uścisków”. Przyjaciele mogą się (za wzajemną zgodą) objąć, dać sobie całusa, poklepać po ramieniu. Pamiętaj jednak, że jeśli Twoi przyjaciele chcą Cię uściskać, a Ty nie masz na to ochoty, nie musisz się na to godzić. Prawdziwy przyjaciel się nie obrazi.

[ad=1]

Znajomi

Rolą rodziców jest wyjaśnienie dziecku, która osoba jest godna zaufania, a z kim można zamienić tylko kilka słów. I powinni wiedzieć, że znajomi nie muszą się w jakikolwiek sposób dotykać poza grzecznościowym podaniem ręki (którego nie wymaga się od dzieci!).

Pracownicy socjalni

Nauczyciele, lekarze, policjanci, strażacy, pielęgniarki to ludzie, którzy pomagają nam, ponieważ jest to ich praca, a nie z racji zażyłości. To NIE są nasi przyjaciele, ale dzieci powinny wiedzieć, że osoby takie mają obowiązek pomóc nam w przypadku konkretnych sytuacji zagrożenia.

Obcy

Co trzeba powiedzieć dziecku o nieznajomych osobach:

- nie każdy jest zły ALE nie znamy tej osoby, więc nie wiemy, czy ma dobre zamiary, czy nie,
- nie rozmawiamy z obcymi, nie ufamy im, nie mówimy niczego o sobie ani rodzinie,
- NIE pozwalamy się nigdy dotykać obcym osobom,
- NIE przyjmujemy nic od nich,
- NIE musimy im zawsze pomagać, od tego są pracownicy socjalni, a nie dzieci.

Ważne jest rozgraniczenie pomiędzy zwykłą grzecznością: np. powiedzenie starszej pani „dzień dobry”, a nie reagowaniem na różnego rodzaju zaczepki. Dzieci NIE muszą oferować pomocnej dłoni w każdej sytuacji, jak np. podczas zbierania rozsypanych zakupów. Od tego są dorośli.


 

[ad=2]